Μεγάλη μείωση καταγράφεται πλέον στην κατανάλωση ρεύματος, καθώς με την καλυτέρευση του καιρού «έσβησαν» τα κλιματιστικά που χρησιμοποίησαν εφέτος κατά κόρον οι καταναλωτές για θέρμανση.
Η μεγάλη αύξηση στις τιμές του πετρελαίου θέρμανσης και του φυσικού αερίου οδήγησε πολλούς στη χρήση κλιματιστικών θεωρώντας ότι το ρεύμα είναι φθηνότερο, ενώ δεν χρειάζεται να προκαταβάλλει κανείς το σχετικό έξοδο. Αυτό είχε ως συνέπεια να καταγράφεται το χειμώνα αύξηση στην κατανάλωση ρεύματος. Ωστόσο το τελευταίο 15μερο η ημερήσια κατανάλωση έχει κάνει βουτιά και βρίσκεται μονίμως κάτω από τα 6.000 Μεγαβάτ, γεγονός που έχει ως συνέπεια την κατάρρευση της Οριακής Τιμής του Συστήματος. Της τιμής δηλαδή με την οποία πληρώνονται οι παραγωγοί ηλεκτρισμού για το ρεύμα που προσφέρουν στο σύστημα.
Παρόλα αυτά οι απώλειες (η διαφορά σε σχέση με το τι συνέβαινε) για τις ιδιωτικές ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες που λειτουργούν με φυσικό αέριο δεν είναι μεγάλες, καθώς στην πραγματικότητα πληρώνονται όχι για την παραγωγή τους αλλά για τη διαθεσιμότητά τους (προκειμένου δηλαδή να είναι stand by) με τα ΑΔΙ και το μηχανισμό «ανάκτησης μεταβλητού κόστους». Ένα σύστημα που υιοθετήθηκε μεν προσωρινά όταν η κατανάλωση ρεύματος έτρεχε με ρυθμούς 4% το χρόνο και υπήρχε έλλειψη ισχύος, παραμένει όμως έκτοτε ενεργό.
Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τις μεγάλες μονάδες που καίνε λιγνίτη και δεν μπορούν, τεχνικά, να διακόψουν την παραγωγή τους και να ξαναρχίσουν όταν υπάρχει ζήτηση. Οι τελευταίες στηρίζονται πλέον, σε μεγάλο βαθμό, στην κατανάλωση των μεγάλων ενεργοβόρων βιομηχανιών (μεταλλουργίες, χαλυβουργίες, τσιμεντοβιομηχανίες κλπ). Σύμφωνα με στελέχη της βιομηχανίας, εάν κάποια από αυτά τα εργοστάσια έκλειναν (όπως έχουν «απειλήσει» ότι θα κάνουν ορισμένοι ιδιοκτήτες λόγω ασυμφωνίας με τη ΔΕΗ για την τιμολόγηση του ρεύματος) τότε η ΔΕΗ θα ήταν αναγκασμένη να διακόψει την λειτουργία λιγνιτικών μονάδων και να βάζει σε λειτουργία μονάδες φυσικού αερίου όταν υπάρχει ζήτηση. Μια τέτοια εξέλιξη θα αύξανε το κόστος του παραγόμενου ρεύματος, προς ζημία, τόσο της ΔΕΗ όσο και των καταναλωτών.
Την παράμετρο αυτή έχουν κληθεί να προσμετρήσουν, μεταξύ άλλων, οι εμπλεκόμενοι, κατά τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη ΔΕΗ και τους βιομηχανικούς καταναλωτές για την τιμολόγηση του ρεύματος. Οι διαπραγματεύσεις, σημειωτέον, καθυστερούν αδικαιολόγητα.
Ας σημειωθεί τέλος ότι το σύνολο των καταναλωτών υψηλής τάσης (32 βιομηχανίες) με σταθερά φορτία όλα το 24ωρο, απορροφούν την παραγωγή μονάδων πάνω από 1000 Μεγαβάτ, ενώ η «Αλουμίνιον της Ελλάδος» και η ΛΑΡΚΟ, οι δύο πλέον ενεργοβόρες ελληνικές βιομηχανίες, απορροφούν επί 24ώρου βάσεως την παραγωγή λιγνιτικών μονάδων με ισχύ περίπου 470 Μεγαβάτ.
http://www.energypress.gr/news/Peftei-h-katanalwsh-reymatos-peftoyn-kai-oi-monades
Η μεγάλη αύξηση στις τιμές του πετρελαίου θέρμανσης και του φυσικού αερίου οδήγησε πολλούς στη χρήση κλιματιστικών θεωρώντας ότι το ρεύμα είναι φθηνότερο, ενώ δεν χρειάζεται να προκαταβάλλει κανείς το σχετικό έξοδο. Αυτό είχε ως συνέπεια να καταγράφεται το χειμώνα αύξηση στην κατανάλωση ρεύματος. Ωστόσο το τελευταίο 15μερο η ημερήσια κατανάλωση έχει κάνει βουτιά και βρίσκεται μονίμως κάτω από τα 6.000 Μεγαβάτ, γεγονός που έχει ως συνέπεια την κατάρρευση της Οριακής Τιμής του Συστήματος. Της τιμής δηλαδή με την οποία πληρώνονται οι παραγωγοί ηλεκτρισμού για το ρεύμα που προσφέρουν στο σύστημα.
Παρόλα αυτά οι απώλειες (η διαφορά σε σχέση με το τι συνέβαινε) για τις ιδιωτικές ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες που λειτουργούν με φυσικό αέριο δεν είναι μεγάλες, καθώς στην πραγματικότητα πληρώνονται όχι για την παραγωγή τους αλλά για τη διαθεσιμότητά τους (προκειμένου δηλαδή να είναι stand by) με τα ΑΔΙ και το μηχανισμό «ανάκτησης μεταβλητού κόστους». Ένα σύστημα που υιοθετήθηκε μεν προσωρινά όταν η κατανάλωση ρεύματος έτρεχε με ρυθμούς 4% το χρόνο και υπήρχε έλλειψη ισχύος, παραμένει όμως έκτοτε ενεργό.
Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τις μεγάλες μονάδες που καίνε λιγνίτη και δεν μπορούν, τεχνικά, να διακόψουν την παραγωγή τους και να ξαναρχίσουν όταν υπάρχει ζήτηση. Οι τελευταίες στηρίζονται πλέον, σε μεγάλο βαθμό, στην κατανάλωση των μεγάλων ενεργοβόρων βιομηχανιών (μεταλλουργίες, χαλυβουργίες, τσιμεντοβιομηχανίες κλπ). Σύμφωνα με στελέχη της βιομηχανίας, εάν κάποια από αυτά τα εργοστάσια έκλειναν (όπως έχουν «απειλήσει» ότι θα κάνουν ορισμένοι ιδιοκτήτες λόγω ασυμφωνίας με τη ΔΕΗ για την τιμολόγηση του ρεύματος) τότε η ΔΕΗ θα ήταν αναγκασμένη να διακόψει την λειτουργία λιγνιτικών μονάδων και να βάζει σε λειτουργία μονάδες φυσικού αερίου όταν υπάρχει ζήτηση. Μια τέτοια εξέλιξη θα αύξανε το κόστος του παραγόμενου ρεύματος, προς ζημία, τόσο της ΔΕΗ όσο και των καταναλωτών.
Την παράμετρο αυτή έχουν κληθεί να προσμετρήσουν, μεταξύ άλλων, οι εμπλεκόμενοι, κατά τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στη ΔΕΗ και τους βιομηχανικούς καταναλωτές για την τιμολόγηση του ρεύματος. Οι διαπραγματεύσεις, σημειωτέον, καθυστερούν αδικαιολόγητα.
Ας σημειωθεί τέλος ότι το σύνολο των καταναλωτών υψηλής τάσης (32 βιομηχανίες) με σταθερά φορτία όλα το 24ωρο, απορροφούν την παραγωγή μονάδων πάνω από 1000 Μεγαβάτ, ενώ η «Αλουμίνιον της Ελλάδος» και η ΛΑΡΚΟ, οι δύο πλέον ενεργοβόρες ελληνικές βιομηχανίες, απορροφούν επί 24ώρου βάσεως την παραγωγή λιγνιτικών μονάδων με ισχύ περίπου 470 Μεγαβάτ.
http://www.energypress.gr/news/Peftei-h-katanalwsh-reymatos-peftoyn-kai-oi-monades
No comments:
Post a Comment