Εχθές λοιπόν αποφάσισα να κάνω το πρώτο μου δρομολόγιο με τα έργα του ΗΣΑΠ και το "κομμένο" τμήμα Ειρήνης - Νερατζιώτισσας που έπρεπε να πάρουμε λεωφορίο (Χ16). Στον ερχομό προς Κηφισιά ακολούθησα από τον σταθμό Ειρήνης τους επιβάτες που κατέβεναν και πήγαιναν προς το λεωφορίο Χ16. Μπήκαμε και μας πήγε Νερατζιώτισσα και μέχρι εδώ όλα καλά.
Από εδώ και πέρα αρχίζει η ταλαιπωρία. Στον σταθμό Νερατζιώτισσας ενώ οι πινακίδες πάνω στο ταβάνι έλεγαν στο έναν διάδρομο προς Κηφισιά και στον άλλο διάδρομο της αποβάθρας ποιο δίπλα προς Πειραιά,είχανε κολλήσει χαρτάκια στους τοίχους που έλεγαν το αντίθετο. Δηλαδή στον δεξιό διάδρομο που έλεγε προς Κηφισιά τα χαρτάκια γράφαν προς Πειραιά και στον αριστερό που έλεγαν προς Πειραιά τα χαρτάια γράφαν προς Κηφισιά.
Ακόμα υπήρχανε χαρτάκια στις κολόνες που αλλάζαμε αποβάθρα και μας μπέρδεψαν ακόμα περισσότερο. Με μια ομάδα ατόμων που είμασταν τελικά ρωτήσαμε έναν ξένο υπάλληλο και μας είπε εδώ προς Κηφισιά,του λέμε ναι όμως στιν πινακίδα λέει προς Πειραιά,λέει όχι όχι εδώ εδώ είναι. Τελικά το βρήκαμε.
Στον γυρισμό πήραμε το τρένο του ΗΣΑΠ από Κηφισιά και μας πήγε Νερατζιώτισσα. Εμείς πήγαμε προς έναν διάδρομο που ήτανε ένα εμπορικό κέντρο ενώ ένας άλλος σε κατέβαζε έξω από τον σταθμό. Ρωτήσαμε έναν άνθρωπο προς τα πού πάμε προς Πειραιά και μου λέει πηγαίντε από πίσω και ρωτήστε πληροφορίες γιατί και εμείς μπερδευτίκαμε.
Μόλις εισήλθαμε μέσα στον σταθμό αρχίζει η μεγάλη ταλαιπωρία. Δεν είμασταν με κόσμο για να τον ακολουθήσουμε προς τα πού πήγαινε για να πάρει το λεωφορίο να πάει Ειρήνη. Ανεβοκατεβαίναμε από απόβάθρα σε αποβάθρα καθώς η ψηλότερη ήταν για τον ΗΣΑΠ οι από κάτω΄ήταν για να βγούμε έξω από τον σταθμό και η χαμηλότερη ήταν για τον προαστιακό. Στην μεσσαία αποβάθρα που είμασταν και ακολουθούσαμε τα χαρτάκια στους τοίχους μας οδηγούσανε σε κάτι κυλιόμενες σκάλες που μας πήγαιναν είτε στην χαμηλότερη αποβάθρα είτε στην υψηλότερη.
Βρήκαμε μια γριά εκεί που έψαχνε πως να πάει προς Κηφισιά, Λέω ας την ακολουθήσουμε και εμείς για να πάμε πίσω και να επιστρέψω με λεωφορίο στο κέντρο. Ψάχναμε με την γριά ψάχναμε αλλά τίποτα,κατεβήκαμε κάποια στιγμή στον προαστιακό και ρωτούσαμε κάτι παιδιά που δεν ξέρανε αλλά ούτε και αυτοί που έβγεναν από τον προαστιακό ήξεραν. Τελικά βρήκα τρόπο ανέβηκα στην υψηλότερη αποβάθρα από εκεί που ήρθα από Κηφισιά γύρισα στο Μαρούσι και ευτηχώς βρήκα το λεωφορίο Α9 και με πήγε κέντρο.
Από εμένα κομμένος ο ΗΣΑΠ. Αφού ούτε σε 1 χρόνο ακόμα δεν θα έχουνε τελειώσει τα έργα. Οι περσόνες στις γραμμές τις Ομόνοιας είναι ακόμα ξύλινες.δηλαδή δεν έχουνε αλλάξει ακόμα τις γραμμές εκεί. Για ανακαίνιση σύραγγας ούτε λόγος.......
No comments:
Post a Comment