Και υδροηλεκτρικά, εκτός από τις τέσσερις λιγνιτικές μονάδες, περιλαμβάνει το μενού, με το οποίο η ελληνική κυβέρνηση θα επιχειρήσει να «ανοίξει» την όρεξη των υποψηφίων αγοραστών.
Πρόκειται για τη τελική συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τη Κομισιόν στο πλαίσιο της μνημονιακής υποχρέωσης της χώρας για το άνοιγμα της αγοράς λιγνίτη σε ιδιώτες (εκκρεμεί από το 2008), και η οποία προβλέπει την προσθήκη στο τελικό προϊόν και κάποιων υδροηλεκτρικών σταθμών, προκειμένου αυτό να γίνει πιο ελκυστικό, στη λογική «μιας μικρής» ή και «δύο μικρών ΔΕΗ».
Κι αυτό καθώς δεν αποκλείεται τα προς πώληση «πακέτα» να είναι δύο, κάθε ένα εκ των οποίων να περιλαμβάνει από δύο λιγνιτικές μονάδες συνοδευόμενες από υδροηλεκτρικές.
Ποιές είναι...
Τα ονόματα των τεσσάρων λιγνιτικών σταθμών, συμφωνήθηκαν προ ημερών με τη Κομισιόν, αλλά θα ανακοινωθούν στις αρχές Δεκεμβρίου, αφού πρώτα ολοκληρωθεί από πλευράς της μια 10ήμερης διάρκειας έρευνα αγοράς σε υποψηφίους αγοραστές, Έλληνες και ξένους ώστε να διαπιστωθεί το ενδιαφέρον τους, που σύμφωνα με τις πληροφορίες υπάρχει ούτως ή άλλως.
Σε κάθε περίπτωση η Κομισιόν έχει "φωτογραφίσει" αυτές που τελικώς θα επιλεγούν, καθώς έχει ζητήσει να είναι αντιπροσωπευτικές της μεγάλης ΔΕΗ (από πλευράς ηλικίας, γεωγραφικής κατανομής και πρόσβασης σε λιγνιτορυχεία). Συγκεκριμένα ζήτησε οι δύο από τις τέσσερις μονάδες να βρίσκονται στη Β. Ελλάδα, (πιθανώς Αμύνταιο-Αγ. Δημήτριος), η τρίτη στο Νότο (Μεγαλόπολη), και η τέταρτη να είναι ηλικιακά καινούργια («φωτογραφίζεται» η Φλώρινα). Όσο για τη πρόσβαση στα ορυχεία, η συμφωνία προβλέπει ότι το καύσιμο θα διασφαλιστεί με μακροχρόνια συμβόλαια. Τελευταίο συστατικό στοιχείο της συμφωνίας είναι οι συμβάσεις ανταλλαγής ισχύος (τα swaps), που θα προέλθουν από δύο συγκεκριμένες μονάδες, πιθανώς της Πτολεμαΐδας.
Συμπερασματικά, έχουμε 4 προς πώληση μονάδες συν 2 μονάδες που θα παράσχουν ισχύ με μακροχρόνιες συμβάσεις, γεγονός που οδηγεί σε παραχώρηση περίπου του 35% -40% της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ. Η προκήρυξη του διαγωνισμού (ή των διαγωνισμών) θα γίνει εντός του 2012, και όπως προείπαμε η πώληση θα γίνει σε «πακέτο» και όχι μία προς μία.
Άνευ ουσίας η απόφαση του δικαστηρίου
Ένα σημείο στο οποίο ασκείται κριτική από τη ΓΕΝΟΠ στην ελληνική κυβέρνηση, είναι το γιατί δεν περιμένει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στο οποίο είχε προσφύγει η ΔΕΗ κατά της Κομισιόν για ακύρωση της απόφασής της να παραχωρηθεί το 40% της παραγωγής λγνίτη σε τρίτους. Η απόφαση επρόκειτο να εκδοθεί εντός του 2011, ωστόσο επειδή άλλαξε ο πρόεδρος του δικαστηρίου (ανέλαβε... υπουργός στην κυβέρνηση Μόντι), αυτή μετατίθεται για τουλάχιστον ένα 6μηνο. Εκείνο που λέει η ελληνική πλευρά, είναι ότι δεν μπορεί να περιμένει τόσο πολύ για να λάβει τις αποφάσεις της, και ότι ακόμη και αν μέχρι τότε έχει εκδοθεί απόφαση υπέρ της ΔΕΗ, το επιχείρημα της κυβέρνησης θα είναι πως το άνοιγμα της αγοράς λιγνίτη ήταν μνημονιακή μας υποχρέωση.
Ένα άλλο ερώτημα πάντως, αφορά στο που θα οδηγηθούν τα χρήματα από την πώληση των μονάδων, στο ταμείο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας ή στη ΔΕΗ. Το λογικό είναι, ένα ποσοστό απ’ αυτά να καταλήξει στην επιχείρηση.
Αποκρατικοποίηση ΔΕΗ
Τέλος, όσον αφορά στην αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ, φαίνεται ότι η «μικρή ΔΕΗ» αποτελεί και εδώ το κλειδί. Το επικρατέστερο σενάριο είναι πως η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ, θα επιτευχθεί είτε με το μοντέλο της «μικρής ΔΕΗ», είτε με την πώληση μεριδίων της σε θυγατρικές, είτε με την μείωση του ποσοστού του Δημοσίου, από το 51% στο 34%. Δύσκολα θα «παίξουν» συνδυαστικά και τα τρία ενδεχόμενα, και το πιθανότερο είναι ο συνδυασμός δύο εξ αυτών.
http://www.energypress.gr/portal/resource/contentObject/id/41378c49-ef22-46f6-a5b5-2d9ead8ab4eb
Πρόκειται για τη τελική συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με τη Κομισιόν στο πλαίσιο της μνημονιακής υποχρέωσης της χώρας για το άνοιγμα της αγοράς λιγνίτη σε ιδιώτες (εκκρεμεί από το 2008), και η οποία προβλέπει την προσθήκη στο τελικό προϊόν και κάποιων υδροηλεκτρικών σταθμών, προκειμένου αυτό να γίνει πιο ελκυστικό, στη λογική «μιας μικρής» ή και «δύο μικρών ΔΕΗ».
Κι αυτό καθώς δεν αποκλείεται τα προς πώληση «πακέτα» να είναι δύο, κάθε ένα εκ των οποίων να περιλαμβάνει από δύο λιγνιτικές μονάδες συνοδευόμενες από υδροηλεκτρικές.
Ποιές είναι...
Τα ονόματα των τεσσάρων λιγνιτικών σταθμών, συμφωνήθηκαν προ ημερών με τη Κομισιόν, αλλά θα ανακοινωθούν στις αρχές Δεκεμβρίου, αφού πρώτα ολοκληρωθεί από πλευράς της μια 10ήμερης διάρκειας έρευνα αγοράς σε υποψηφίους αγοραστές, Έλληνες και ξένους ώστε να διαπιστωθεί το ενδιαφέρον τους, που σύμφωνα με τις πληροφορίες υπάρχει ούτως ή άλλως.
Σε κάθε περίπτωση η Κομισιόν έχει "φωτογραφίσει" αυτές που τελικώς θα επιλεγούν, καθώς έχει ζητήσει να είναι αντιπροσωπευτικές της μεγάλης ΔΕΗ (από πλευράς ηλικίας, γεωγραφικής κατανομής και πρόσβασης σε λιγνιτορυχεία). Συγκεκριμένα ζήτησε οι δύο από τις τέσσερις μονάδες να βρίσκονται στη Β. Ελλάδα, (πιθανώς Αμύνταιο-Αγ. Δημήτριος), η τρίτη στο Νότο (Μεγαλόπολη), και η τέταρτη να είναι ηλικιακά καινούργια («φωτογραφίζεται» η Φλώρινα). Όσο για τη πρόσβαση στα ορυχεία, η συμφωνία προβλέπει ότι το καύσιμο θα διασφαλιστεί με μακροχρόνια συμβόλαια. Τελευταίο συστατικό στοιχείο της συμφωνίας είναι οι συμβάσεις ανταλλαγής ισχύος (τα swaps), που θα προέλθουν από δύο συγκεκριμένες μονάδες, πιθανώς της Πτολεμαΐδας.
Συμπερασματικά, έχουμε 4 προς πώληση μονάδες συν 2 μονάδες που θα παράσχουν ισχύ με μακροχρόνιες συμβάσεις, γεγονός που οδηγεί σε παραχώρηση περίπου του 35% -40% της λιγνιτικής παραγωγής της ΔΕΗ. Η προκήρυξη του διαγωνισμού (ή των διαγωνισμών) θα γίνει εντός του 2012, και όπως προείπαμε η πώληση θα γίνει σε «πακέτο» και όχι μία προς μία.
Άνευ ουσίας η απόφαση του δικαστηρίου
Ένα σημείο στο οποίο ασκείται κριτική από τη ΓΕΝΟΠ στην ελληνική κυβέρνηση, είναι το γιατί δεν περιμένει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στο οποίο είχε προσφύγει η ΔΕΗ κατά της Κομισιόν για ακύρωση της απόφασής της να παραχωρηθεί το 40% της παραγωγής λγνίτη σε τρίτους. Η απόφαση επρόκειτο να εκδοθεί εντός του 2011, ωστόσο επειδή άλλαξε ο πρόεδρος του δικαστηρίου (ανέλαβε... υπουργός στην κυβέρνηση Μόντι), αυτή μετατίθεται για τουλάχιστον ένα 6μηνο. Εκείνο που λέει η ελληνική πλευρά, είναι ότι δεν μπορεί να περιμένει τόσο πολύ για να λάβει τις αποφάσεις της, και ότι ακόμη και αν μέχρι τότε έχει εκδοθεί απόφαση υπέρ της ΔΕΗ, το επιχείρημα της κυβέρνησης θα είναι πως το άνοιγμα της αγοράς λιγνίτη ήταν μνημονιακή μας υποχρέωση.
Ένα άλλο ερώτημα πάντως, αφορά στο που θα οδηγηθούν τα χρήματα από την πώληση των μονάδων, στο ταμείο αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας ή στη ΔΕΗ. Το λογικό είναι, ένα ποσοστό απ’ αυτά να καταλήξει στην επιχείρηση.
Αποκρατικοποίηση ΔΕΗ
Τέλος, όσον αφορά στην αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ, φαίνεται ότι η «μικρή ΔΕΗ» αποτελεί και εδώ το κλειδί. Το επικρατέστερο σενάριο είναι πως η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ, θα επιτευχθεί είτε με το μοντέλο της «μικρής ΔΕΗ», είτε με την πώληση μεριδίων της σε θυγατρικές, είτε με την μείωση του ποσοστού του Δημοσίου, από το 51% στο 34%. Δύσκολα θα «παίξουν» συνδυαστικά και τα τρία ενδεχόμενα, και το πιθανότερο είναι ο συνδυασμός δύο εξ αυτών.
http://www.energypress.gr/portal/resource/contentObject/id/41378c49-ef22-46f6-a5b5-2d9ead8ab4eb
No comments:
Post a Comment