Απαγορεύεται να κόβεται το ρεύμα εάν δεν πληρωθεί το χαράτσι, ενώ έχει πληρωθεί το ρεύμα, τονίζει η ο επίτροπος ενέργειας της ΕΕ G. Oettinger σε απάντησή του σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Νίκου Χουντή, αλλάζοντας τελείως τα δεδομένα όσον αφορά τα "χαράτσι".
Συγκεκριμένα, ο G. Oettinger τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι σε κάθε περίπτωση οι κυβερνήσεις πρέπει να εξασφαλίζουν «τη συμμόρφωση με το σύνολο της σχετικής ενωσιακής νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 2009/72/ΕΚ και των διατάξεων αυτής που αφορούν την προστασία των καταναλωτών (άρθρο 3 και παράρτημα Ι), τα δικαιώματα των ευάλωτων καταναλωτών (άρθρο 3 παράγραφοι 7 και 8) και την καθολική υπηρεσία (άρθρο 3 παράγραφος 3).»
Συνεχίζοντας την απάντηση του ο Επίτροπος ενέργειας της ΕΕ, γίνεται απολύτως σαφής:
«Οι διατάξεις σχετικά με την καθολική υπηρεσία γεννούν σαφή υποχρέωση των κρατών μελών και παρέχουν στους οικιακούς καταναλωτές το δικαίωμα να προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια. Η οδηγία δεν περιέχει διατάξεις που να εξαρτούν το δικαίωμα αυτό από την κατάσταση του νοικοκυριού ή των μεμονωμένων μελών του όσον αφορά τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.» και καταλήγει την απάντησή του σημειώνοντας ότι αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για τους ευάλωτους καταναλωτές: «Ως προς την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών, η οδηγία υποχρεώνει τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν την τήρηση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που συνδέονται με τους ευάλωτους καταναλωτές.»
Στην ερώτησή του ο Ν.Χουντής υποστήριζε ότι με βάση την κοινοτική νομοθεσία «δεν έχει δικαίωμα το κράτος να επιβάλλει στους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας (ΔΕΗ) να διακόψουν την παροχή σε εκείνους τους καταναλωτές που δεν καταβάλλουν το διεκδικούμενο φόρο» αλλά πληρώνουν κανονικά την κατανάλωση του ρεύματος που χρησιμοποίησαν. Τόνιζε ταυτόχρονα ότι πολύ περισσότερο δεν μπορεί να διακοπεί η παροχή σε ευάλωτους καταναλωτές, όπως ορίζει και η σχετική οδηγία 2009/72.
Σε δήλωσή του ο ευρωβουλευτής υπογραμμίζει ότι το κράτος που παρανομεί και δεν σέβεται το δικαίωμα των πολιτών να έχουν ηλεκτρική ενέργεια, δεν έχει δικαίωμα να συλλαμβάνει πολίτες που υπερασπίζονται τη νομιμότητα.
Αναλυτικά η απάντηση του επιτρόπου Ενέργειας αναφέρει:
1. Ο καθορισμός των αρχών συλλογής φόρων είναι θέμα των κρατών μελών και δεν καλύπτεται από την κοινοτική νομοθεσία. Κατ’ αρχήν τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέξουν για τη συλλογή των φόρων και φορείς οι οποίοι ασχολούνται με τον ενεργειακό εφοδιασμό. Πράγματι, αυτή η πρακτική φαίνεται να χρησιμοποιείται σε κάποιο βαθμό σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες.
2. Το αξιότιμο μέλος ρωτά, επίσης, εάν το επίμαχο ελληνικό μέτρο είναι σύμφωνο με τη νομοθεσία της ΕΕ και ποια θα είναι η εφαρμογή των ειδικών οδηγιών της ΕΕ σε αυτή την περίπτωση. Οι πληροφορίες που περιέχονται στη γραπτή ερώτηση δεν παρέχουν επαρκή στοιχεία για να εκτιμηθεί η συμβατότητα του εθνικού μέτρου με συγκεκριμένες διατάξεις της οδηγίας 2009/72/EC (εφεξής Οδηγία) ή όσον αφορά την οδηγία 93 / 13/EC. Καταρχήν, συμβατικοί όροι οι οποίοι αντανακλούν νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις δεν υπόκεινται στις διατάξεις της οδηγίας 93/13/EC (Άρθρο 1 (2) σε αυτή). Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλουν ειδικούς όρους για την παροχή ενέργειας στην περιοχή της αρμοδιότητάς τους, εφόσον εξασφαλίζεται η συμμόρφωση με όλη τη σχετική νομοθεσία της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 2009/72/ΕΚ και των διατάξεων της για την προστασία των πελατών (άρθρο 3, παράρτημα Ι σε αυτή), για τους ευάλωτους καταναλωτές (άρθρο 3 (7) και (8)) και των καθολικών υπηρεσιών (άρθρο 3 (3))
Οι διατάξεις για την καθολική υπηρεσία δημιουργούν μια σαφή υποχρέωση για τα κράτη μέλη και δίνουν στους οικιακούς καταναλωτές το δικαίωμα να προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια. Η οδηγία δεν περιέχει διατάξεις που να καθορίζουν τις προϋποθέσεις αυτού του δικαιώματος βάσει των φορολογικών τους υποχρεώσεων του νοικοκυριού ή των μεμονωμένων μελών του.
Όσον αφορά την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών, η Οδηγία δημιουργεί την υποχρέωση στα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που συνδέονται με τους ευάλωτους καταναλωτές. Ωστόσο, η οδηγία αφήνει στα κράτη μέλη (ενώ τα υποχρεώνει να το κάνουν) να ορίσει την έννοια των ευάλωτων καταναλωτών.
-------------
1. The designation of tax collection authorities is a matter for Member States and is not covered in EU legislation. In principle, Member States may elect to use for tax collection also the entities involved in energy supplies. Indeed, this practice appears to be used to some extent in some European countries.
2. The Honourable Member is also asking whether the Greek measure at issue is in compliance with EU law and what would be the application of specific EU Directives in this case. The information contained in the written question does not provide sufficient details to assess the compatibility of the national measure with concrete provisions of Directive 2009/72/EC (the Directive) or to judge on the application of Directive 93/13/EC. In principle, contractual terms which reflect mandatory statutory or regulatory provisions are not subject to the provisions of Directive 93/13/EC (Article 1(2) therein). However, Member States may impose specific conditions for energy supplies in their jurisdictions as long as they ensure compliance with all relevant EU legislation, including Directive 2009/72/EC and its provisions on customer protection (Article 3 and Annex I therein), rights of vulnerable customers (Article 3(7) and (8)) and universal service (Article 3(3)). The provisions on universal service create a clear obligation on Member States and give household consumers the right to be supplied with electricity. The Directive does not contain provisions qualifying this right by the situation of the household or its individual members with regard to their fiscal obligations. As regards the protection of vulnerable customers, the Directive creates the obligation for Member States to ensure that rights and obligations linked to vulnerable consumers are respected. However, the Directive leaves it to Member States (while obliging them to do so) to define the concept of vulnerable customers.
http://www.energypress.gr/portal/resource/contentObject/id/9d41a2ed-d9dd-40cb-ba84-b3c0e2c67453
Συγκεκριμένα, ο G. Oettinger τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι σε κάθε περίπτωση οι κυβερνήσεις πρέπει να εξασφαλίζουν «τη συμμόρφωση με το σύνολο της σχετικής ενωσιακής νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 2009/72/ΕΚ και των διατάξεων αυτής που αφορούν την προστασία των καταναλωτών (άρθρο 3 και παράρτημα Ι), τα δικαιώματα των ευάλωτων καταναλωτών (άρθρο 3 παράγραφοι 7 και 8) και την καθολική υπηρεσία (άρθρο 3 παράγραφος 3).»
Συνεχίζοντας την απάντηση του ο Επίτροπος ενέργειας της ΕΕ, γίνεται απολύτως σαφής:
«Οι διατάξεις σχετικά με την καθολική υπηρεσία γεννούν σαφή υποχρέωση των κρατών μελών και παρέχουν στους οικιακούς καταναλωτές το δικαίωμα να προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια. Η οδηγία δεν περιέχει διατάξεις που να εξαρτούν το δικαίωμα αυτό από την κατάσταση του νοικοκυριού ή των μεμονωμένων μελών του όσον αφορά τις φορολογικές τους υποχρεώσεις.» και καταλήγει την απάντησή του σημειώνοντας ότι αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για τους ευάλωτους καταναλωτές: «Ως προς την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών, η οδηγία υποχρεώνει τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν την τήρηση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που συνδέονται με τους ευάλωτους καταναλωτές.»
Στην ερώτησή του ο Ν.Χουντής υποστήριζε ότι με βάση την κοινοτική νομοθεσία «δεν έχει δικαίωμα το κράτος να επιβάλλει στους παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας (ΔΕΗ) να διακόψουν την παροχή σε εκείνους τους καταναλωτές που δεν καταβάλλουν το διεκδικούμενο φόρο» αλλά πληρώνουν κανονικά την κατανάλωση του ρεύματος που χρησιμοποίησαν. Τόνιζε ταυτόχρονα ότι πολύ περισσότερο δεν μπορεί να διακοπεί η παροχή σε ευάλωτους καταναλωτές, όπως ορίζει και η σχετική οδηγία 2009/72.
Σε δήλωσή του ο ευρωβουλευτής υπογραμμίζει ότι το κράτος που παρανομεί και δεν σέβεται το δικαίωμα των πολιτών να έχουν ηλεκτρική ενέργεια, δεν έχει δικαίωμα να συλλαμβάνει πολίτες που υπερασπίζονται τη νομιμότητα.
Αναλυτικά η απάντηση του επιτρόπου Ενέργειας αναφέρει:
1. Ο καθορισμός των αρχών συλλογής φόρων είναι θέμα των κρατών μελών και δεν καλύπτεται από την κοινοτική νομοθεσία. Κατ’ αρχήν τα κράτη μέλη μπορούν να επιλέξουν για τη συλλογή των φόρων και φορείς οι οποίοι ασχολούνται με τον ενεργειακό εφοδιασμό. Πράγματι, αυτή η πρακτική φαίνεται να χρησιμοποιείται σε κάποιο βαθμό σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες.
2. Το αξιότιμο μέλος ρωτά, επίσης, εάν το επίμαχο ελληνικό μέτρο είναι σύμφωνο με τη νομοθεσία της ΕΕ και ποια θα είναι η εφαρμογή των ειδικών οδηγιών της ΕΕ σε αυτή την περίπτωση. Οι πληροφορίες που περιέχονται στη γραπτή ερώτηση δεν παρέχουν επαρκή στοιχεία για να εκτιμηθεί η συμβατότητα του εθνικού μέτρου με συγκεκριμένες διατάξεις της οδηγίας 2009/72/EC (εφεξής Οδηγία) ή όσον αφορά την οδηγία 93 / 13/EC. Καταρχήν, συμβατικοί όροι οι οποίοι αντανακλούν νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις δεν υπόκεινται στις διατάξεις της οδηγίας 93/13/EC (Άρθρο 1 (2) σε αυτή). Ωστόσο, τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλουν ειδικούς όρους για την παροχή ενέργειας στην περιοχή της αρμοδιότητάς τους, εφόσον εξασφαλίζεται η συμμόρφωση με όλη τη σχετική νομοθεσία της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης της οδηγίας 2009/72/ΕΚ και των διατάξεων της για την προστασία των πελατών (άρθρο 3, παράρτημα Ι σε αυτή), για τους ευάλωτους καταναλωτές (άρθρο 3 (7) και (8)) και των καθολικών υπηρεσιών (άρθρο 3 (3))
Οι διατάξεις για την καθολική υπηρεσία δημιουργούν μια σαφή υποχρέωση για τα κράτη μέλη και δίνουν στους οικιακούς καταναλωτές το δικαίωμα να προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια. Η οδηγία δεν περιέχει διατάξεις που να καθορίζουν τις προϋποθέσεις αυτού του δικαιώματος βάσει των φορολογικών τους υποχρεώσεων του νοικοκυριού ή των μεμονωμένων μελών του.
Όσον αφορά την προστασία των ευάλωτων καταναλωτών, η Οδηγία δημιουργεί την υποχρέωση στα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι γίνονται σεβαστά τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις που συνδέονται με τους ευάλωτους καταναλωτές. Ωστόσο, η οδηγία αφήνει στα κράτη μέλη (ενώ τα υποχρεώνει να το κάνουν) να ορίσει την έννοια των ευάλωτων καταναλωτών.
-------------
1. The designation of tax collection authorities is a matter for Member States and is not covered in EU legislation. In principle, Member States may elect to use for tax collection also the entities involved in energy supplies. Indeed, this practice appears to be used to some extent in some European countries.
2. The Honourable Member is also asking whether the Greek measure at issue is in compliance with EU law and what would be the application of specific EU Directives in this case. The information contained in the written question does not provide sufficient details to assess the compatibility of the national measure with concrete provisions of Directive 2009/72/EC (the Directive) or to judge on the application of Directive 93/13/EC. In principle, contractual terms which reflect mandatory statutory or regulatory provisions are not subject to the provisions of Directive 93/13/EC (Article 1(2) therein). However, Member States may impose specific conditions for energy supplies in their jurisdictions as long as they ensure compliance with all relevant EU legislation, including Directive 2009/72/EC and its provisions on customer protection (Article 3 and Annex I therein), rights of vulnerable customers (Article 3(7) and (8)) and universal service (Article 3(3)). The provisions on universal service create a clear obligation on Member States and give household consumers the right to be supplied with electricity. The Directive does not contain provisions qualifying this right by the situation of the household or its individual members with regard to their fiscal obligations. As regards the protection of vulnerable customers, the Directive creates the obligation for Member States to ensure that rights and obligations linked to vulnerable consumers are respected. However, the Directive leaves it to Member States (while obliging them to do so) to define the concept of vulnerable customers.
http://www.energypress.gr/portal/resource/contentObject/id/9d41a2ed-d9dd-40cb-ba84-b3c0e2c67453
No comments:
Post a Comment