Στα τέλη της δεκαετίας
του 90’ ,το Όρεγκον στις Η.Π.Α.,
μια πολιτεία με έντονες περιβαλλοντικές ανησυχίες και
δραστηριότητες, έλαβε την απόφαση να επενδύσει σε έργα παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ
και συγκεκριμένα εκμεταλλευόμενη τα κύματα του
Ειρηνικού Ωκεανού. Ωστόσο μία από τις πρώτες δοκιμαστικές λειτουργίες των πρωτοποριακών γεννητριών που ανεπτύχθησαν
τότε προς αυτόν τον σκοπό, οι οποίες είχαν μάλιστα παρουσιαστεί με
τυμπανοκρουσίες και υπέρμετρο ενθουσιασμό, δυστυχώς απέτυχαν παταγωδώς κάτι το
οποίο βέβαια δεν απετέλεσε μια καλή αρχή για τον συγκεκριμένο τομέα.
Βέβαια τα χρόνια πέρασαν και η τεχνολογία προχώρησε γυρίζοντας πλέον σελίδα, και τώρα η πρώτη εμπορική άδεια στις Ηνωμένες Πολιτείες για μια γεννήτρια παραγωγής ενέργειας από τα κύματα, με διασύνδεση στο δίκτυο, είναι στις τελευταίες εβδομάδες δοκιμών πριν από την προγραμματισμένη έναρξη της λειτουργίας της αυτόν τον Οκτώβριο. Η άδεια της αμερικανικής κυβέρνησης που χορηγήθηκε μόλις τον περασμένο μήνα για τις 10 συνολικά γεννήτριες δίνει την δυνατότητα, όπως αναφέρει η εταιρεία που είναι υπεύθυνη για την επένδυση, η Ocean Power Technologies ( O. P. T.) σε περίπου 1.000 σπίτια να τροφοδοτηθούν με ηλεκτρισμό που θα προέρχεται από την κυματική ενέργεια. Έτσι όταν οι μηχανικοί βεβαιωθούν μετά απ’ το τρέχον δοκιμαστικό στάδιο ότι όλα είναι έτοιμα, τότε θα μεταφερθεί η 260 τόνων πρωτοποριακή μηχανή στο σημείο αγκυροβόλησης σε μια απόσταση περίπου δυόμισι μίλια στην ανοιχτή θάλασσα, πλησίον της πόλης Ρίντσπορτ.
«Τώρα, όλα τα μάτια είναι πάνω στον μηχανισμό ο οποίος θα επιπλέει στη θάλασσα» δήλωσε ο Jason Busch, ο εκτελεστικός διευθυντής του Όρεγκον Wave Energy Trust, ενός μη κερδοσκοπικού Οργανισμού που χρηματοδοτείται από κρατικά κονδύλια και στην ουσία αποτελείται από μια ομάδα επιστημόνων η οποία εδώ και έξι χρόνια ασχολείται με την επιστημονική έρευνα για την κομματική ενέργεια και για τεχνολογίες παραγωγής ηλεκτρισμού απ’ την θάλασσα δαπανώντας πάνω από 10 εκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο η ερευνητική ομάδα παραμένει σκεπτική αναφορικά με την συμπεριφορά της μηχανής κατά τη διάρκεια του χειμώνα αλλά παρόλα αυτά υπάρχει μια συγκρατημένη αισιοδοξία.
Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όπως αναφέρουν και οι ειδικοί επιστήμονες αλλά και οι κρατικοί αξιωματούχοι είναι ότι η πολιτεία του Όρεγκον βρίσκεται ήδη στα τελικά στάδια της προετοιμασίας ενός συνολικού σχεδιασμού και συγχρόνως μιας λεπτομερούς χαρτογράφησης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των ακτών όλης της επικράτειας της πολιτείας, σε σχέση με την κυματική ενέργεια, έτσι ώστε να γνωρίζει κάποιος επενδυτής που θα μπορούσε αυτή να γίνει εκμεταλλεύσιμη, με ποιους τρόπους ενώ δεν θα παραλείπει να αναφερθεί στα προβλήματα που είναι δυνατόν να δημιουργηθούν από άλλες δραστηριότητες όπως επί παραδείγματι την αλιεία.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο συντονιστής του έργου, κ. Paul Klarin, ανέφερε ότι η κυματική ενέργεια είναι τόσο καινούργια σε σχέση με άλλες ανανεώσιμες όπως η αιολική ενέργεια κι έτσι είχε μεγάλο ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίον δούλεψε η ερευνητική ομάδα, οι λύσεις και προτάσεις που έπεσαν στο τραπέζι και γενικά όλες οι δημιουργικές απόψεις που συνέβαλαν στο να δοθούν πρακτικές λύσεις για το πώς θα μετατραπεί η κυματική ενέργεια σε ηλεκτρισμό με τρόπο ώστε η επένδυση να είναι οικονομικά βιώσιμη αλλά και τεχνολογικά να αποδίδει τα μέγιστα αποτελέσματα.
Ο κ. Klarin μάλιστα, επισημαίνει ότι η όλη κατασκευή μοιάζει πολύ παράξενη καθώς αποτελείται από πολλά και ανομοιόμορφα μέρη τα οποία δεν μοιάζουν το ένα με το άλλο, δημιουργώντας έτσι ένα παράξενο αισθητικό αποτέλεσμα αναφορικά με την σχεδίαση. «Κάποια μέρη του μηχανισμού είναι στον πυθμένα του ωκεανού, άλλα είναι στη στήλη όπου περνάει το νερό, μερικά επιπλέουν στην επιφανεία, κάποια άλλα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, δηλαδή στην ατμόσφαιρα, δημιουργώντας μια εικόνα με πολλά διαφορετικά μεγέθη, πολλές διαφορετικές μορφές, πολλά διαφορετικά ίχνη».
Είναι βέβαια ενδεικτικό ότι ανά τον κόσμο τα βλέμματα της προσοχής είναι στραμμένα στο Όρεγκον, αν θα πετύχει τελικά ή θα αποτύχει η πρώτη γεννήτρια παραγωγής ηλεκτρισμού από κυματική ενέργεια στις ΗΠΑ με εμπορική άδεια. Αν το εγχείρημα τελικά πετύχει τότε θα αποτελέσει κίνητρο και για μεγαλύτερες εταιρείες οι οποίες μέχρι τώρα εξαιτίας του υψηλού ρίσκου δεν τολμούσαν να επενδύσουν εμπορικά σ’ αυτού του είδους την ανανεώσιμη ενέργεια. Εάν τελικά το πείραμα πετύχει τότε και η εταιρεία Ocean Power Technologies θα αναζητήσει κι άλλες πηγές χρηματοδότησης για να παράγει κι άλλες γεννήτριες.
Ο καθηγητής Antonio Sarmento της πολυτεχνικής σχολής της Λισσαβόνας και Πρόεδρος του Κέντρου Κυματικής Ενέργειας το οποίο έχει την έδρα του στην Πορτογαλία, συνηγορεί στην πιο πάνω άποψη λέγοντας ότι η παραγωγή ηλεκτρισμού από την κυματική ενέργεια είναι μια πολύ ακριβή επένδυση, συνεπώς, θα πρέπει να περιμένουμε πρώτα τα αποτελέσματα που θα προκύψουν από την προσπάθεια της εταιρείας στο Όρεγκον. Αν πράγματι προκύψουν θετικά αποτελέσματα από την πρώτη εμπορική απόπειρα εκμετάλλευσης της κυματικής ενέργειας στις ΗΠΑ τότε αυτό θα είναι εξαιρετικά θετικό.
Εν τω μεταξύ στο Όρεγκον η δυναμική των ερευνών πάνω στο συγκεκριμένο τομέα φαίνεται ότι συνεχώς αυξάνεται. Τον προηγούμενο μήνα το Εθνικό Ενεργειακό Κέντρο για τις Θαλάσσιες ΑΠΕ της Βορειοδυτικής Αμερικής ( Northwest National Marine Renewable Energy Centre) το οποίο χρηματοδοτείται από το αμερικανικό κράτος και από τα πανεπιστήμια του Όρεγκον και της Ουάσιγκτον ανέπτυξε ένα από τα πρώτα κρατικά συστήματα δοκιμών και αξιολόγησης για την κυματική ενέργεια, το οποίο ονομάζεται «Φρουρός του Ωκεανού» ( Ocean Sentinel) και βρίσκεται στο Newport του Όρεγκον. Η πρώτη μάλιστα μηχανή η οποία ετέθη σε δοκιμή ανήκε σε μια εταιρεία από την Νέα Ζηλανδία.
Πρέπει να αναφερθούν φυσικά και οι ανησυχίες αλλά και οι διαμαρτυρίες περιβαλλοντολόγων, συντεχνιών αλιέων και άλλων οι οποίοι υπογραμμίζουν ότι θα μπορούσαν να συμβούν πολλά τα οποία θα επηρέαζαν το ευαίσθητο φυσικό περιβάλλον θυμίζοντας μάλιστα τι συνέβη με τα υδροηλεκτρικά έργα το 1930 όταν οι πληθυσμοί των σολομών σχεδόν εξαφανίστηκαν με αποτέλεσμα να επηρεαστεί όλη η τροφική αλυσίδα δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στην πανίδα της περιοχής. Έτσι ο κ. John Holloway, γραμματέας ενός πολιτικού κόμματος στο Όρεγκον για την ερασιτεχνική αλιεία επισημαίνει, ότι δεν διαφωνεί με την επένδυση αλλά είναι αντίθετος με την οποιαδήποτε παρορμητική, αλόγιστη και επιπόλαια κίνηση η οποία δίχως άλλο θα έβαζε σε κίνδυνο το φυσικό περιβάλλον.
Μία ιδιαίτερη άποψη για την κυματική ενέργεια έχει ο κ. Charles Dunleavy, ο εκτελεστικός διευθυντής της Ocean Power Technologies, της εταιρείας απ’ το Όρεγκον που σχεδίασε τον συγκεκριμένο μηχανισμό. Ο κ. Dunleavy υποστηρίζει ότι η κυματική ενέργεια δεν είναι τίποτε άλλο παρά συγκεντρωμένη αιολική ενέργεια. Έτσι στην περιοχή του Βόρειου Ειρηνικού Ωκεανού οι άνεμοι είναι κάτι σαν καύσιμο για την δημιουργία μεγάλων κυμάτων τα οποία απλώνονται σε τεράστιες εκτάσεις στην επιφάνεια της θάλασσας και σε μεγάλο όγκο δημιουργώντας τις τέλειες συνθήκες για την εκμετάλλευσή τους και την μετατροπή σε ηλεκτρικό ρεύμα. Τέτοιες περιοχές όπως στον Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό υπάρχουν σύμφωνα με τον κ. Dunleavy, στην Δυτική Ευρώπη καθώς και στην Νότια Αμερική.
Ο μηχανισμός χρησιμοποιεί κάποιους εξαιρετικά ευαίσθητους αισθητήρες πίεσης οι οποίοι αξιοποιούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα κύματα από οποιαδήποτε πλευρά κι αν έρχονται αυτά. Έτσι αυτός ο μηχανισμός - σημαδούρα μοιάζει με ένα γιγάντιο κανόνι γεμάτο ηλεκτρονικά συστήματα, ενώ το ρητό που απετέλεσε το θεμέλιο λίθο για τους μηχανικούς που κατασκεύασαν τον συγκεκριμένο μηχάνημα δεν ήταν άλλο από ένα γνωμικό το οποίο χρησιμοποιούν οι ψαράδες από τα πολύ παλιά χρόνια το οποίο φυσικά λέει ότι «κάθε κύμα είναι διαφορετικό».
Μέσα σε κάθε σημαδούρα που θα επιπλέει στην επιφάνεια της Θαλάσσης θα υπάρχει ένας υπολογιστής ο οποίος θα βρίσκεται σε επικοινωνία με μια σειρά από μικρές συσκευές που ονομάζονται αναβάτες κυμάτων που θα επιπλέουν μακρύτερα απ τις σημαδούρες, βαθειά μέσα στον ωκεανό, με αποτέλεσμα να προσαρμόζεται ο μηχανισμός σε κάθε εισερχόμενο κύμα, ρυθμίζοντας τον τρόπο με τον οποίον ο εσωτερικός άξονας κάνει βόλτες πάνω-κάτω καθώς ο όγκος του νερού περνά από μέσα. Η κίνηση επάνω-και-κάτω του άξονα αυτού δημιουργεί την ηλεκτρική ενέργεια, η οποία μεταφέρεται στην ακτή μέσω ενός ποντισμένου καλωδίου.
Σε μια προσπάθεια να μειωθούν περιβαλλοντικές ανησυχίες, η σημαδούρα ξανασχεδιάστηκε αφού αφαιρέθηκαν όλα τα υδραυλικά υγρά, για τα οποία ορισμένοι είχαν εκφράσει έντονες ανησυχίες ότι θα μπορούσαν να μολύνουν το νερό σε περίπτωση ατυχήματος.
http://www.energia.gr/article.asp?art_id=61984
Βέβαια τα χρόνια πέρασαν και η τεχνολογία προχώρησε γυρίζοντας πλέον σελίδα, και τώρα η πρώτη εμπορική άδεια στις Ηνωμένες Πολιτείες για μια γεννήτρια παραγωγής ενέργειας από τα κύματα, με διασύνδεση στο δίκτυο, είναι στις τελευταίες εβδομάδες δοκιμών πριν από την προγραμματισμένη έναρξη της λειτουργίας της αυτόν τον Οκτώβριο. Η άδεια της αμερικανικής κυβέρνησης που χορηγήθηκε μόλις τον περασμένο μήνα για τις 10 συνολικά γεννήτριες δίνει την δυνατότητα, όπως αναφέρει η εταιρεία που είναι υπεύθυνη για την επένδυση, η Ocean Power Technologies ( O. P. T.) σε περίπου 1.000 σπίτια να τροφοδοτηθούν με ηλεκτρισμό που θα προέρχεται από την κυματική ενέργεια. Έτσι όταν οι μηχανικοί βεβαιωθούν μετά απ’ το τρέχον δοκιμαστικό στάδιο ότι όλα είναι έτοιμα, τότε θα μεταφερθεί η 260 τόνων πρωτοποριακή μηχανή στο σημείο αγκυροβόλησης σε μια απόσταση περίπου δυόμισι μίλια στην ανοιχτή θάλασσα, πλησίον της πόλης Ρίντσπορτ.
«Τώρα, όλα τα μάτια είναι πάνω στον μηχανισμό ο οποίος θα επιπλέει στη θάλασσα» δήλωσε ο Jason Busch, ο εκτελεστικός διευθυντής του Όρεγκον Wave Energy Trust, ενός μη κερδοσκοπικού Οργανισμού που χρηματοδοτείται από κρατικά κονδύλια και στην ουσία αποτελείται από μια ομάδα επιστημόνων η οποία εδώ και έξι χρόνια ασχολείται με την επιστημονική έρευνα για την κομματική ενέργεια και για τεχνολογίες παραγωγής ηλεκτρισμού απ’ την θάλασσα δαπανώντας πάνω από 10 εκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο η ερευνητική ομάδα παραμένει σκεπτική αναφορικά με την συμπεριφορά της μηχανής κατά τη διάρκεια του χειμώνα αλλά παρόλα αυτά υπάρχει μια συγκρατημένη αισιοδοξία.
Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον όπως αναφέρουν και οι ειδικοί επιστήμονες αλλά και οι κρατικοί αξιωματούχοι είναι ότι η πολιτεία του Όρεγκον βρίσκεται ήδη στα τελικά στάδια της προετοιμασίας ενός συνολικού σχεδιασμού και συγχρόνως μιας λεπτομερούς χαρτογράφησης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των ακτών όλης της επικράτειας της πολιτείας, σε σχέση με την κυματική ενέργεια, έτσι ώστε να γνωρίζει κάποιος επενδυτής που θα μπορούσε αυτή να γίνει εκμεταλλεύσιμη, με ποιους τρόπους ενώ δεν θα παραλείπει να αναφερθεί στα προβλήματα που είναι δυνατόν να δημιουργηθούν από άλλες δραστηριότητες όπως επί παραδείγματι την αλιεία.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο συντονιστής του έργου, κ. Paul Klarin, ανέφερε ότι η κυματική ενέργεια είναι τόσο καινούργια σε σχέση με άλλες ανανεώσιμες όπως η αιολική ενέργεια κι έτσι είχε μεγάλο ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίον δούλεψε η ερευνητική ομάδα, οι λύσεις και προτάσεις που έπεσαν στο τραπέζι και γενικά όλες οι δημιουργικές απόψεις που συνέβαλαν στο να δοθούν πρακτικές λύσεις για το πώς θα μετατραπεί η κυματική ενέργεια σε ηλεκτρισμό με τρόπο ώστε η επένδυση να είναι οικονομικά βιώσιμη αλλά και τεχνολογικά να αποδίδει τα μέγιστα αποτελέσματα.
Ο κ. Klarin μάλιστα, επισημαίνει ότι η όλη κατασκευή μοιάζει πολύ παράξενη καθώς αποτελείται από πολλά και ανομοιόμορφα μέρη τα οποία δεν μοιάζουν το ένα με το άλλο, δημιουργώντας έτσι ένα παράξενο αισθητικό αποτέλεσμα αναφορικά με την σχεδίαση. «Κάποια μέρη του μηχανισμού είναι στον πυθμένα του ωκεανού, άλλα είναι στη στήλη όπου περνάει το νερό, μερικά επιπλέουν στην επιφανεία, κάποια άλλα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, δηλαδή στην ατμόσφαιρα, δημιουργώντας μια εικόνα με πολλά διαφορετικά μεγέθη, πολλές διαφορετικές μορφές, πολλά διαφορετικά ίχνη».
Είναι βέβαια ενδεικτικό ότι ανά τον κόσμο τα βλέμματα της προσοχής είναι στραμμένα στο Όρεγκον, αν θα πετύχει τελικά ή θα αποτύχει η πρώτη γεννήτρια παραγωγής ηλεκτρισμού από κυματική ενέργεια στις ΗΠΑ με εμπορική άδεια. Αν το εγχείρημα τελικά πετύχει τότε θα αποτελέσει κίνητρο και για μεγαλύτερες εταιρείες οι οποίες μέχρι τώρα εξαιτίας του υψηλού ρίσκου δεν τολμούσαν να επενδύσουν εμπορικά σ’ αυτού του είδους την ανανεώσιμη ενέργεια. Εάν τελικά το πείραμα πετύχει τότε και η εταιρεία Ocean Power Technologies θα αναζητήσει κι άλλες πηγές χρηματοδότησης για να παράγει κι άλλες γεννήτριες.
Ο καθηγητής Antonio Sarmento της πολυτεχνικής σχολής της Λισσαβόνας και Πρόεδρος του Κέντρου Κυματικής Ενέργειας το οποίο έχει την έδρα του στην Πορτογαλία, συνηγορεί στην πιο πάνω άποψη λέγοντας ότι η παραγωγή ηλεκτρισμού από την κυματική ενέργεια είναι μια πολύ ακριβή επένδυση, συνεπώς, θα πρέπει να περιμένουμε πρώτα τα αποτελέσματα που θα προκύψουν από την προσπάθεια της εταιρείας στο Όρεγκον. Αν πράγματι προκύψουν θετικά αποτελέσματα από την πρώτη εμπορική απόπειρα εκμετάλλευσης της κυματικής ενέργειας στις ΗΠΑ τότε αυτό θα είναι εξαιρετικά θετικό.
Εν τω μεταξύ στο Όρεγκον η δυναμική των ερευνών πάνω στο συγκεκριμένο τομέα φαίνεται ότι συνεχώς αυξάνεται. Τον προηγούμενο μήνα το Εθνικό Ενεργειακό Κέντρο για τις Θαλάσσιες ΑΠΕ της Βορειοδυτικής Αμερικής ( Northwest National Marine Renewable Energy Centre) το οποίο χρηματοδοτείται από το αμερικανικό κράτος και από τα πανεπιστήμια του Όρεγκον και της Ουάσιγκτον ανέπτυξε ένα από τα πρώτα κρατικά συστήματα δοκιμών και αξιολόγησης για την κυματική ενέργεια, το οποίο ονομάζεται «Φρουρός του Ωκεανού» ( Ocean Sentinel) και βρίσκεται στο Newport του Όρεγκον. Η πρώτη μάλιστα μηχανή η οποία ετέθη σε δοκιμή ανήκε σε μια εταιρεία από την Νέα Ζηλανδία.
Πρέπει να αναφερθούν φυσικά και οι ανησυχίες αλλά και οι διαμαρτυρίες περιβαλλοντολόγων, συντεχνιών αλιέων και άλλων οι οποίοι υπογραμμίζουν ότι θα μπορούσαν να συμβούν πολλά τα οποία θα επηρέαζαν το ευαίσθητο φυσικό περιβάλλον θυμίζοντας μάλιστα τι συνέβη με τα υδροηλεκτρικά έργα το 1930 όταν οι πληθυσμοί των σολομών σχεδόν εξαφανίστηκαν με αποτέλεσμα να επηρεαστεί όλη η τροφική αλυσίδα δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στην πανίδα της περιοχής. Έτσι ο κ. John Holloway, γραμματέας ενός πολιτικού κόμματος στο Όρεγκον για την ερασιτεχνική αλιεία επισημαίνει, ότι δεν διαφωνεί με την επένδυση αλλά είναι αντίθετος με την οποιαδήποτε παρορμητική, αλόγιστη και επιπόλαια κίνηση η οποία δίχως άλλο θα έβαζε σε κίνδυνο το φυσικό περιβάλλον.
Μία ιδιαίτερη άποψη για την κυματική ενέργεια έχει ο κ. Charles Dunleavy, ο εκτελεστικός διευθυντής της Ocean Power Technologies, της εταιρείας απ’ το Όρεγκον που σχεδίασε τον συγκεκριμένο μηχανισμό. Ο κ. Dunleavy υποστηρίζει ότι η κυματική ενέργεια δεν είναι τίποτε άλλο παρά συγκεντρωμένη αιολική ενέργεια. Έτσι στην περιοχή του Βόρειου Ειρηνικού Ωκεανού οι άνεμοι είναι κάτι σαν καύσιμο για την δημιουργία μεγάλων κυμάτων τα οποία απλώνονται σε τεράστιες εκτάσεις στην επιφάνεια της θάλασσας και σε μεγάλο όγκο δημιουργώντας τις τέλειες συνθήκες για την εκμετάλλευσή τους και την μετατροπή σε ηλεκτρικό ρεύμα. Τέτοιες περιοχές όπως στον Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό υπάρχουν σύμφωνα με τον κ. Dunleavy, στην Δυτική Ευρώπη καθώς και στην Νότια Αμερική.
Ο μηχανισμός χρησιμοποιεί κάποιους εξαιρετικά ευαίσθητους αισθητήρες πίεσης οι οποίοι αξιοποιούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα κύματα από οποιαδήποτε πλευρά κι αν έρχονται αυτά. Έτσι αυτός ο μηχανισμός - σημαδούρα μοιάζει με ένα γιγάντιο κανόνι γεμάτο ηλεκτρονικά συστήματα, ενώ το ρητό που απετέλεσε το θεμέλιο λίθο για τους μηχανικούς που κατασκεύασαν τον συγκεκριμένο μηχάνημα δεν ήταν άλλο από ένα γνωμικό το οποίο χρησιμοποιούν οι ψαράδες από τα πολύ παλιά χρόνια το οποίο φυσικά λέει ότι «κάθε κύμα είναι διαφορετικό».
Μέσα σε κάθε σημαδούρα που θα επιπλέει στην επιφάνεια της Θαλάσσης θα υπάρχει ένας υπολογιστής ο οποίος θα βρίσκεται σε επικοινωνία με μια σειρά από μικρές συσκευές που ονομάζονται αναβάτες κυμάτων που θα επιπλέουν μακρύτερα απ τις σημαδούρες, βαθειά μέσα στον ωκεανό, με αποτέλεσμα να προσαρμόζεται ο μηχανισμός σε κάθε εισερχόμενο κύμα, ρυθμίζοντας τον τρόπο με τον οποίον ο εσωτερικός άξονας κάνει βόλτες πάνω-κάτω καθώς ο όγκος του νερού περνά από μέσα. Η κίνηση επάνω-και-κάτω του άξονα αυτού δημιουργεί την ηλεκτρική ενέργεια, η οποία μεταφέρεται στην ακτή μέσω ενός ποντισμένου καλωδίου.
Σε μια προσπάθεια να μειωθούν περιβαλλοντικές ανησυχίες, η σημαδούρα ξανασχεδιάστηκε αφού αφαιρέθηκαν όλα τα υδραυλικά υγρά, για τα οποία ορισμένοι είχαν εκφράσει έντονες ανησυχίες ότι θα μπορούσαν να μολύνουν το νερό σε περίπτωση ατυχήματος.
http://www.energia.gr/article.asp?art_id=61984
No comments:
Post a Comment