Σε άρθρα μου (στις 5 και 6 Ιουνίου 2015) εδώ και εδώ ανέφερα πως «...η μεγαλύτερη παγκοσμίως μη-Κινεζική εταιρεία εξόρυξης σπάνιων γαιών η Molycorp αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Πρόσφατα η Molycorp υπέγραψε συμφωνία συνεργασίας με τη Γερμανική Siemens. Άλλα παλαιότερα δημοσιεύματα έφεραν τη Siemens να έχει στοχοποιήσει τη Molycorp με πρόθεση επιθετικής εξαγοράς. Αν τελικά η Molycorp πέσει στα χέρια της Siemens, τότε, από πλευράς ΗΠΑ θα έχει διαπραχθεί για δεύτερη φορά το ίδιο μέγιστο στρατηγικό λάθος. Ένα παρόμοιο στρατηγικό λάθος διεπράχθη τη δεκαετία του 1990 όταν ο έλεγχος εξόρυξης και επεξεργασίας των σπάνιων γαιών πέρασε από τις ΗΠΑ στην Κίνα.»
Επίσης έκανα την εκτίμηση πως «...οι τελικοί χρήστες των σπάνιων γαιών θα
μετατραπούν έμμεσα ή άμεσα σε παραγωγούς σπάνιων
γαιών....μεσο-μακροπρόθεσμα θα υπάρξει δραστηριότητα από την πλευρά των
τελικών χρηστών σπάνιων γαιών και δεν θα μου έκανε εντύπωση αν έβλεπα
πχ. την Apple, τη General Motors ή τη Siemens κλπ. να εμπλακούν έμμεσα ή άμεσα στον εξορυκτικό κλάδο...»
Είκοσι ημέρες μετά τη δημοσίευση των άρθρων μου (στις 25 Ιουνίου
2015) η Molycorp, η μεγαλύτερη στον κόσμο μη-Κινεζική εταιρεία εξόρυξης
σπάνιων γαιών, κατέθεσε επίσημη αίτηση προς τις αμερικανικές αρχές για
την πτώχευσή της και προστασία από πιστωτές! Η σχετική είδηση εδώ.
Τί μπορεί να σημαίνει αυτό;
Πρώτον, η Molycorp αποτέλεσε το βασικότερο πυλώνα-προμηθευτή και
ελπίδα των δυτικών αμυντικών βιομηχανιών για την προμήθεια σπάνιων
γαιών. Σπάνιες γαίες οι οποίες χρησιμοποιούνται στα υπερσύγχρονα oπλικά
συτήματα όπως και στα απλά εμπορικά πρoϊόντα (πχ. κινητά τηλέφωνα κλπ.).
Ορισμένοι μάλιστα αντιμετώπιζαν διαψεύστηκαν καθώς θεωρούσαν το
πρόβλημά τους λυμένο (http://www.bloomberg.com/news/articles/2012-04-04/rare-earth-supplies-in...).
Η πτώχευση της Molycorp καταδεικνύει πως, αν η Δύση δεν εφαρμόσει νέα
μοντέλα για τη βιώσιμη ανάπτυξη σπάνιων γαιών, η Κίνα θα παραμείνει ο
απόλυτος παγκόσμιος παίκτης στο πεδίο.
Δεύτερον, η Ελλάδα διαθέτει αποθέματα σπάνιων γαιών (http://www.bloomberg.com/news/articles/2012-04-26/greek-nordic-rare-earths-could-save-european-industry). Η πρόκληση είναι να εκμεταλλευθούμε αυτή τη μοναδική ευκαιρία και να μπούμε στο παίγνιο δυναμικά έχοντας υπόψιν τα τρία διακυβεύματα τα οποία είχα εκθέσει εδώ: http://www.capital.gr/story/2104885
Τρίτον, να επιμείνω στην εκτίμησή μου, πως στο
μέλλον οι δυτικοί τελικοί χρήστες των κρίσιμων-στρατηγικών ορυκτών θα
αναγκασθούν να εμπλακούν έμμεσα ή άμεσα στον εξορυκτικό τομέα.
Τέταρτον, να προτείνω προς την Ελληνική πολιτεία να
στραφεί προς τη στήριξη Ελληνικών start ups εταιρειών (network-hubs ;)
οι οποίες σε συνεργασία με άλλες του εξωτερικού να εμπλακούν στη
δημιουργία τεχνογνωσίας στην μετά-την-εξόρυξη κατεργασία των σπάνιων
γαιών. Η αναζήτηση χρηματοδότησης θα μπορούσε να στραφεί προς τις
mega-corporations οι οποίες θα είναι και τελικοί χρήστες των προϊόντων.
Να δημιουργηθούν δηλαδή οι κατάλληλες συνθήκες συνεργειών όπου το 1+1
δεν κάνει 2 αλλά 3, 5, 8 ή 100.
Αν θέλουμε νέες Ακροπόλεις θα πρέπει να δράξουμε την κάθε ευκαιρία που παρουσιάζεται.
ΥΓ. Το παρόν άρθρο είχε γραφτεί την ημέρα της ανακοίνωσης του
δημοψηφίσματος. Κατανοώ πως το θέμα μονοπωλεί-και καλώς-το ενδιαφέρον,
αλλά πάντα υπάρχει και η επόμενη ημέρα: η ζωή συνεχίζεται, και όλοι
οφείλουμε να συνεχίσουμε να αναζητούμε νέες προτάσεις ανάπτυξης για την
πατρίδα μας...
http://energypress.gr/news/stratigika-orykta-kai-ellada-mia-krisimi-eykairia