Δημοσίευμα στις οικονομικές σελίδες της εφημερίδας Süddeutsche Zeitung εντοπίζει τρία, τεχνικής και οικονομικής φύσεως, εμπόδια που βρίσκονται στο πρόγραμμα εξαγωγής ηλιακής ενέργειας από την Ελλάδα στη Γερμανία.
Το μέλλον της Ελλάδας, γράφει, διαγράφεται λαμπρό. Ο ήλιος θα βοηθήσει τη χώρα να σταθεί οικονομικά πάλι στα πόδια της. Για «Win-Win» κατάσταση γίνεται λόγος. Η Ελλάδα θα παράγει ενέργεια για τη Γερμανία που θα είναι φτηνότερη λόγω της μεγάλης ηλιοφάνειας στη χώρα. Οι Γερμανοί θα εξοικονομούν επιδοτήσεις και οι Έλληνες θα κερδίζουν χρήματα. Όμως στο ωραίο αυτό σενάριο υπάρχουν εμπόδια.
Η Ελλάδα υποχρεούται σύμφωνα με το εδάφιο 13 του κειμένου συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής να χρησιμοποιεί τα έσοδα από το πρόγραμμα «Ήλιος» για τη μείωση του χρέους της. Στην Κομισιόν, εκτός από την Ομάδα Δράσης υπό τον Χορστ Ράιχενμπαχ, εργάζεται όπως επιβεβαίωσε εκπρόσωπος άλλη μια ομάδα εμπειρογνωμόνων η οποία εξετάζει με ποιο τρόπο η Ελλάδα θα μπορέσει να εκμεταλλευθεί τον ήλιο της.
Στην Ελλάδα έχουν εγκατασταθεί 200 μέγαβατ ηλιακής ενέργειας και μέχρι τέλους 2011 μπορούν να αυξηθούν στα 500. Η ικανότητα παραγωγής της Γερμανίας σε ηλιακή ενέργεια είναι με 17 γίγαβατ πολλαπλάσια . Στον τομέα αυτόν οι Ελληνες θέλουν με τη βοήθεια του προγράμματος «Ηλιος» των 20 δις. να παράγουν μέχρι το 2020 2,2 γίγαβατ, και μέχρι το 2050 10 γίγαβατ. Η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει να πληρώνει την κιλοβατώρα ηλιακής ενέργειας 55 σεντ, όσο και στη Γερμανία, πράγμα που θα επιβαρύνει υπερβολικά το δημόσιο τη στιγμή που δεν θα έχει ακόμα εξαχθεί ούτε μια κιλοβατώρα. Η ιδέα ότι η Γερμανία θα πληρώνει για την ελληνική ενέργεια σύμφωνα με τον δικό της νόμο περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι ουτοπική. Σχετική πρόταση του Ράιχενμπαχ την έχει απορρίψει άμεσα ο Γερμανός Υπουργός Περιβάλλοντος Νόρμπερτ Ρέτγκεν.
Το δεύτερο εμπόδιο είναι ότι τα επενδυτικά κόστη για ηλιακές εγκαταστάσεις είναι υπέρογκα και οι χρηματοδότες διστακτικοί. «Πολλά ώριμα έργα δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν» λέει ο Αλεξάντερ Γκόρσκι επικεφαλής της Conergy, της πρώτης και μεγαλύτερης εταιρίας ηλιακής ενέργειας που έχει κατασκευάσει στην Ελλάδα πολλά ηλιακά πάρκα. Αιτία είναι ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν χορηγούν πιστώσεις όπως άλλωστε και οι ξένες. «Επικρατεί στασιμότητα» προσθέτει. Ο ίδιος ζητά να αναλάβουν δράση οι επενδυτικές τράπεζες όπως η γερμανική KfW η οποία δηλώνει ότι είναι έτοιμη αλλά τα προγράμματα δεν προχωρούν λόγω έλλειψης κεφαλαίων συμμετοχής. Το αποτέλεσμα είναι ότι προς τον παρόν δεν υπάρχουν συγκεκριμένα ηλιακά προγράμματα στην Ελλάδα που μπορούν να υπολογίζουν σε χρηματοδότηση από την KfW.
Το τρίτο εμπόδιο έγκειται στα αδύναμα ενεργειακά δίκτυα που είναι ήδη επιβαρυμένα από τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη ζήτηση σε ώρες αιχμής. Επίσης και τα ευρωπαϊκά δίκτυα δεν επαρκούν. «Η ηλεκτρική εσωτερική αγορά υπάρχει μόνο στα χαρτιά», παρατηρεί ο καθηγητής του Τεχνικού πανεπιστημίου Μονάχου Τόμας Χαμάχερ. Ο ελληνας υπουργός περιβάλλοντος κάλεσε τους Γερμανούς να επενδύσουν 4 δισεκατομμύρια ευρώ σε δίκτυα ως εγγύηση για μεταφορά ηλιακής ενέργειας.
Το σημαντικό είναι όμως, κατά τον άποψη του κ. Χαμάχερ, ο τόπος της προστιθέμενης αξίας. Και στην περίπτωση της ηλιακής ενέργειας αυτοί που κερδίζουν είναι οι κατασκευαστές των ηλιακών μονάδων δηλαδή γερμανικές και κινεζικές εταιρίες και όχι οι ελληνικές. Οι Έλληνες δεν θα έχουν καταρχάς κανένα κέρδος εκτός από καθαρό και φιλικό στο περιβάλλον ρεύμα για τη χώρα τους.
(Το Βήμα, 29/10/2011)
http://www.energypress.gr/portal/resource/contentObject/id/a187ab48-1593-4f2b-9e04-0274b40dafca
Το μέλλον της Ελλάδας, γράφει, διαγράφεται λαμπρό. Ο ήλιος θα βοηθήσει τη χώρα να σταθεί οικονομικά πάλι στα πόδια της. Για «Win-Win» κατάσταση γίνεται λόγος. Η Ελλάδα θα παράγει ενέργεια για τη Γερμανία που θα είναι φτηνότερη λόγω της μεγάλης ηλιοφάνειας στη χώρα. Οι Γερμανοί θα εξοικονομούν επιδοτήσεις και οι Έλληνες θα κερδίζουν χρήματα. Όμως στο ωραίο αυτό σενάριο υπάρχουν εμπόδια.
Η Ελλάδα υποχρεούται σύμφωνα με το εδάφιο 13 του κειμένου συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής να χρησιμοποιεί τα έσοδα από το πρόγραμμα «Ήλιος» για τη μείωση του χρέους της. Στην Κομισιόν, εκτός από την Ομάδα Δράσης υπό τον Χορστ Ράιχενμπαχ, εργάζεται όπως επιβεβαίωσε εκπρόσωπος άλλη μια ομάδα εμπειρογνωμόνων η οποία εξετάζει με ποιο τρόπο η Ελλάδα θα μπορέσει να εκμεταλλευθεί τον ήλιο της.
Στην Ελλάδα έχουν εγκατασταθεί 200 μέγαβατ ηλιακής ενέργειας και μέχρι τέλους 2011 μπορούν να αυξηθούν στα 500. Η ικανότητα παραγωγής της Γερμανίας σε ηλιακή ενέργεια είναι με 17 γίγαβατ πολλαπλάσια . Στον τομέα αυτόν οι Ελληνες θέλουν με τη βοήθεια του προγράμματος «Ηλιος» των 20 δις. να παράγουν μέχρι το 2020 2,2 γίγαβατ, και μέχρι το 2050 10 γίγαβατ. Η ελληνική κυβέρνηση επιδιώκει να πληρώνει την κιλοβατώρα ηλιακής ενέργειας 55 σεντ, όσο και στη Γερμανία, πράγμα που θα επιβαρύνει υπερβολικά το δημόσιο τη στιγμή που δεν θα έχει ακόμα εξαχθεί ούτε μια κιλοβατώρα. Η ιδέα ότι η Γερμανία θα πληρώνει για την ελληνική ενέργεια σύμφωνα με τον δικό της νόμο περί ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι ουτοπική. Σχετική πρόταση του Ράιχενμπαχ την έχει απορρίψει άμεσα ο Γερμανός Υπουργός Περιβάλλοντος Νόρμπερτ Ρέτγκεν.
Το δεύτερο εμπόδιο είναι ότι τα επενδυτικά κόστη για ηλιακές εγκαταστάσεις είναι υπέρογκα και οι χρηματοδότες διστακτικοί. «Πολλά ώριμα έργα δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν» λέει ο Αλεξάντερ Γκόρσκι επικεφαλής της Conergy, της πρώτης και μεγαλύτερης εταιρίας ηλιακής ενέργειας που έχει κατασκευάσει στην Ελλάδα πολλά ηλιακά πάρκα. Αιτία είναι ότι οι ελληνικές τράπεζες δεν χορηγούν πιστώσεις όπως άλλωστε και οι ξένες. «Επικρατεί στασιμότητα» προσθέτει. Ο ίδιος ζητά να αναλάβουν δράση οι επενδυτικές τράπεζες όπως η γερμανική KfW η οποία δηλώνει ότι είναι έτοιμη αλλά τα προγράμματα δεν προχωρούν λόγω έλλειψης κεφαλαίων συμμετοχής. Το αποτέλεσμα είναι ότι προς τον παρόν δεν υπάρχουν συγκεκριμένα ηλιακά προγράμματα στην Ελλάδα που μπορούν να υπολογίζουν σε χρηματοδότηση από την KfW.
Το τρίτο εμπόδιο έγκειται στα αδύναμα ενεργειακά δίκτυα που είναι ήδη επιβαρυμένα από τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις και δεν μπορούν να ανταποκριθούν στη ζήτηση σε ώρες αιχμής. Επίσης και τα ευρωπαϊκά δίκτυα δεν επαρκούν. «Η ηλεκτρική εσωτερική αγορά υπάρχει μόνο στα χαρτιά», παρατηρεί ο καθηγητής του Τεχνικού πανεπιστημίου Μονάχου Τόμας Χαμάχερ. Ο ελληνας υπουργός περιβάλλοντος κάλεσε τους Γερμανούς να επενδύσουν 4 δισεκατομμύρια ευρώ σε δίκτυα ως εγγύηση για μεταφορά ηλιακής ενέργειας.
Το σημαντικό είναι όμως, κατά τον άποψη του κ. Χαμάχερ, ο τόπος της προστιθέμενης αξίας. Και στην περίπτωση της ηλιακής ενέργειας αυτοί που κερδίζουν είναι οι κατασκευαστές των ηλιακών μονάδων δηλαδή γερμανικές και κινεζικές εταιρίες και όχι οι ελληνικές. Οι Έλληνες δεν θα έχουν καταρχάς κανένα κέρδος εκτός από καθαρό και φιλικό στο περιβάλλον ρεύμα για τη χώρα τους.
(Το Βήμα, 29/10/2011)
http://www.energypress.gr/portal/resource/contentObject/id/a187ab48-1593-4f2b-9e04-0274b40dafca
No comments:
Post a Comment