Τρεις παλαιές μεθόδους και μια καινούργια για να κλέβουν στην αντλία, έχουν καθιερώσει κάποιοι επιτήδειοι πρατηριούχοι για να ανταπεξέλθουν στην κρίση που μαστίζει τον κλάδο, σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου Ανάπτυξης. Ποιές είναι οι τεχνικές αυτές ;
Καταρχήν, η νέα «μόδα» ονομάζεται πρόσμιξη της βενζίνης με αιθανόλη, η οποία χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία χημικών και χρωμάτων. Η μέθοδος αυτή είναι αρκετά διαδεδομένη και προτιμάται ακριβώς γιατί η αιθανόλη είναι φθηνή αφού δεν φορολογείται με ειδικό φόρο κατανάλωσης (ΕΦΚ), επομένως το κόστος για τον πρατηριούχο είναι χαμηλό. Έτσι ο οδηγός πληρώνει βενζίνη αλλά αγοράζει μαζί και… αιθανόλη, με άγνωστες συνέπειες για τον κινητήρα του.
Οσο για τις υπόλοιπες τρεις πρακτικές, αφορούν στις πειραγμένες αντλίες με τηλεχειριστήρια, στις πειραγμένες αντλίες με ειδικά τσίπ που τοποθετούνται στο λογισμικό τους (πλακέτες), και τέλος στη θέρμανση του καυσίμου εντός δεξαμενής με μια ειδική «σερπαντίνα ζεστού νερού» - όπως ονομάζεται- η οποία και αυξάνει τον όγκο του. Έτσι, αμέσως μετά την είσοδό του στο ρεζερβουάρ, ο δείκτης της βενζίνης ανεβαίνει πολύ, για να υποχωρήσει λίγα λεπτά μετά, όταν ξεκινήσει το όχημα. Ενας άλλος τρόπος αύξησης του όγκου του καυσίμου, είναι με τη χρήση ειδικής "ταμπλέτας". Τοποθετείται μέσα στο καύσιμο και διογκώνει τον όγκο του. Πρόκειται για μέθοδος που έχει μεγαλύτερη χρήση σε βυτιοφόρα.
Τι να κάνει ο καταναλωτής...
Πως μπορεί να προστατευτεί ο καταναλωτής από τα "κόλπα" αυτά ; Προφανώς και δεν μπορεί, είναι η απάντηση, ειδικά στη περίπτωση των πειραγμένων αντλιών, αφού δύσκολα γίνεται αντιληπτό το μισό ή ένα λίτρο λιγότερο που μπήκε στο ρεζερβουάρ του, σε σχέση με τα χρήματα που πλήρωσε. Οσο για την περίπτωση της τεχνητής αύξησης του όγκου του καυσίμου, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να είναι παρατηρητικός. Και να αλλάξει πρατήριο, εφόσον διαπιστώσει ότι κάθε φορά που βάζει καύσιμο στο συγκεκριμένο βενζινάδικο, ο δείκτης της βεζίνης ανεβαίνει πολύ υψηλά, για να υποχωρήσει ασυνήθιστα χαμηλά, αμέσως μόλις βάλει μπροστά τη μηχανή.
Κίνδυνος σοβαρής βλάβης στον κινητήρα
Οσο για τη νέα "μόδα", αυτήν της πρόσμιξης βενζίνης με αιθανόλης, ο εντοπισμός των επιτήδειων είναι εξαιρετικά δύσκολος, και μπορεί να γίνει μόνο κατόπιν συγκεκριμένων καταγγελιών και χημικό έλεγχο.
Σύμφωνα, δε, με τους ειδικούς, η πρόσμειψη αιθανόλης στη βενζίνη μπορεί να προκαλέσει ζημιές στον κινητήρα, εφόσον γίνει σε υψηλό ποσοστό. Όλα τα αυτοκίνητα μπορούν να "κάψουν" χωρίς πρόβλημα αμόλυβδη βενζίνη, που περιέχει βιοαιθανόλη σε ποσοστό έως 5%, ενώ περίπου το 90% των Ι.Χ. ανταποκρίνεται άριστα ακόμη και όταν αυξηθεί το ποσοστό της αιθανόλης στο 10%. Σε πολλά μάλιστα σύγχρονα μοντέλα με καταλύτη είναι δυνατή η χρήση καυσίμου με 75% βενζίνη και 25% αιθανόλη, καθώς αναλαμβάνει τον έλεγχο και τη ρύθμιση της ανάφλεξης ο αισθητήρας λάμδα.
Αν ωστόσο νοθευτεί η βενζίνη με υψηλότερο ποσοστό αιθανόλης ή δεν διαθέτει ο κινητήρας ανάλογες προδιαγραφές, τότε αυτός θα αρχίσει να λειτουργεί ακανόνιστα και ενδεχομένως να πάθουν μεγάλη βλάβη το καπάκι, τα έμβολα, οι βαλβίδες, η αντλία και τα σωληνάκια βενζίνης. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε, ότι η πρόσμειψη αιθανόλης στη βενζίνη αυξάνει θεαματικά την κατανάλωση έως και 30%, ταυτόχρονα όμως αυξάνεται και η ισχύς του κινητήρα.
Ορισμένες από τις χώρες με εκτεταμένη χρήση βιοαιθανόλης είναι η Βραζιλία, όπου παράγεται κυρίως από ζαχαροκάλαμο, η Σουηδία (προέρχεται μεταξύ άλλων από κομποστοποίηση των σκουπιδιών) και οι ΗΠΑ. Στο εξωτερικό μάλιστα κυκλοφορούν εργοστασιακά μοντέλα με προδιαγραφές χρήσης του καυσίμου Ε85 (85% βιοαιαθανόλη, 15% βενζίνη), που κοστίζουν περίπου 1.000 ευρώ ακριβότερα από τα συμβατικά.
http://www.energypress.gr/portal/resource/contentObject/id/f5524ac4-94fb-4aa7 -9743-21 de231 53287
Καταρχήν, η νέα «μόδα» ονομάζεται πρόσμιξη της βενζίνης με αιθανόλη, η οποία χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία χημικών και χρωμάτων. Η μέθοδος αυτή είναι αρκετά διαδεδομένη και προτιμάται ακριβώς γιατί η αιθανόλη είναι φθηνή αφού δεν φορολογείται με ειδικό φόρο κατανάλωσης (ΕΦΚ), επομένως το κόστος για τον πρατηριούχο είναι χαμηλό. Έτσι ο οδηγός πληρώνει βενζίνη αλλά αγοράζει μαζί και… αιθανόλη, με άγνωστες συνέπειες για τον κινητήρα του.
Οσο για τις υπόλοιπες τρεις πρακτικές, αφορούν στις πειραγμένες αντλίες με τηλεχειριστήρια, στις πειραγμένες αντλίες με ειδικά τσίπ που τοποθετούνται στο λογισμικό τους (πλακέτες), και τέλος στη θέρμανση του καυσίμου εντός δεξαμενής με μια ειδική «σερπαντίνα ζεστού νερού» - όπως ονομάζεται- η οποία και αυξάνει τον όγκο του. Έτσι, αμέσως μετά την είσοδό του στο ρεζερβουάρ, ο δείκτης της βενζίνης ανεβαίνει πολύ, για να υποχωρήσει λίγα λεπτά μετά, όταν ξεκινήσει το όχημα. Ενας άλλος τρόπος αύξησης του όγκου του καυσίμου, είναι με τη χρήση ειδικής "ταμπλέτας". Τοποθετείται μέσα στο καύσιμο και διογκώνει τον όγκο του. Πρόκειται για μέθοδος που έχει μεγαλύτερη χρήση σε βυτιοφόρα.
Τι να κάνει ο καταναλωτής...
Πως μπορεί να προστατευτεί ο καταναλωτής από τα "κόλπα" αυτά ; Προφανώς και δεν μπορεί, είναι η απάντηση, ειδικά στη περίπτωση των πειραγμένων αντλιών, αφού δύσκολα γίνεται αντιληπτό το μισό ή ένα λίτρο λιγότερο που μπήκε στο ρεζερβουάρ του, σε σχέση με τα χρήματα που πλήρωσε. Οσο για την περίπτωση της τεχνητής αύξησης του όγκου του καυσίμου, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να είναι παρατηρητικός. Και να αλλάξει πρατήριο, εφόσον διαπιστώσει ότι κάθε φορά που βάζει καύσιμο στο συγκεκριμένο βενζινάδικο, ο δείκτης της βεζίνης ανεβαίνει πολύ υψηλά, για να υποχωρήσει ασυνήθιστα χαμηλά, αμέσως μόλις βάλει μπροστά τη μηχανή.
Κίνδυνος σοβαρής βλάβης στον κινητήρα
Οσο για τη νέα "μόδα", αυτήν της πρόσμιξης βενζίνης με αιθανόλης, ο εντοπισμός των επιτήδειων είναι εξαιρετικά δύσκολος, και μπορεί να γίνει μόνο κατόπιν συγκεκριμένων καταγγελιών και χημικό έλεγχο.
Σύμφωνα, δε, με τους ειδικούς, η πρόσμειψη αιθανόλης στη βενζίνη μπορεί να προκαλέσει ζημιές στον κινητήρα, εφόσον γίνει σε υψηλό ποσοστό. Όλα τα αυτοκίνητα μπορούν να "κάψουν" χωρίς πρόβλημα αμόλυβδη βενζίνη, που περιέχει βιοαιθανόλη σε ποσοστό έως 5%, ενώ περίπου το 90% των Ι.Χ. ανταποκρίνεται άριστα ακόμη και όταν αυξηθεί το ποσοστό της αιθανόλης στο 10%. Σε πολλά μάλιστα σύγχρονα μοντέλα με καταλύτη είναι δυνατή η χρήση καυσίμου με 75% βενζίνη και 25% αιθανόλη, καθώς αναλαμβάνει τον έλεγχο και τη ρύθμιση της ανάφλεξης ο αισθητήρας λάμδα.
Αν ωστόσο νοθευτεί η βενζίνη με υψηλότερο ποσοστό αιθανόλης ή δεν διαθέτει ο κινητήρας ανάλογες προδιαγραφές, τότε αυτός θα αρχίσει να λειτουργεί ακανόνιστα και ενδεχομένως να πάθουν μεγάλη βλάβη το καπάκι, τα έμβολα, οι βαλβίδες, η αντλία και τα σωληνάκια βενζίνης. Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε, ότι η πρόσμειψη αιθανόλης στη βενζίνη αυξάνει θεαματικά την κατανάλωση έως και 30%, ταυτόχρονα όμως αυξάνεται και η ισχύς του κινητήρα.
Ορισμένες από τις χώρες με εκτεταμένη χρήση βιοαιθανόλης είναι η Βραζιλία, όπου παράγεται κυρίως από ζαχαροκάλαμο, η Σουηδία (προέρχεται μεταξύ άλλων από κομποστοποίηση των σκουπιδιών) και οι ΗΠΑ. Στο εξωτερικό μάλιστα κυκλοφορούν εργοστασιακά μοντέλα με προδιαγραφές χρήσης του καυσίμου Ε85 (85% βιοαιαθανόλη, 15% βενζίνη), που κοστίζουν περίπου 1.000 ευρώ ακριβότερα από τα συμβατικά.
http://www.energypress.gr/portal/resource/contentObject/id/f5524ac4-94fb-4aa7 -9743-21 de231 53287
No comments:
Post a Comment